ԱՐՑԱԽԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Եզնագոմեր 2 Հուշարձան

ԼՂՀ (Երկիր) / Քաշաթաղ (Շրջան) / Եզնագոմեր (Գյուղ)

Տեղադրություն

Եզնագոմեր-Ղարաքեշիշ-Լենինքյանդը գտնվում է Աղավնագետի ավազանը Հոչաս գետի հետ միացնող լեռնանցքներից մեկի հարավակողմում, ծ. մ. 1890-1990 մ բարձրության վրա:

Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 128:

Պատմություն
18 դ․

Խորհրդային տարիներին Լենինքյանդ վերանվանված գյուղը ե՛ւ ցարական քարտեզներում, ե՛ւ գրականության մեջ հանդիպում է Ղարաքեշիշ անվանաձեւով: Այն հայերեն բառացի թարգմանությամբ նշանակում է «սեւ քահանա»: Ո՞վ էր այդ քահանան, որի պատվին օտարները Ղարաքեշիշ են կոչել գյուղը, առայժմ մնում է անհայտ, իսկ գյուղում պահպանված պատմական հուշարձանների հետքերը վկայում են նրա հայաբնակ լինելը մինչեւ XVIII դարի սկգբները:

Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 127:

Գյուղի պատմական անունը վերականգնվում է Օրբելյանի «ժամանակագրության» հավելվածում տեղ գտած Քաշաթաղ գավառի 18 գյուղերի անվանացուցակի շնորհիվ: Այն հանգամանքը, որ ցուցակում թվարկված գյուղերը հիշված են հերթականությամբ (հարավ-արեւելքից՝ հյուսիս-արեւմուտք ուղղությամբ) մեծապես դյուրացնում է խնդրի լուծումը:

Ժամանակագրութիւն Ստեփաննոսի Օրբէլեանի» (հավելված), Երեւան, 1942, էջ 42։
Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 127:

Այդպես. Ղարաքեշիշ-Լենինքյանդը մի գյուղ էր, որը գտնվում էր Հակ եւ Սպիտակաջուր գյուղերի միջեւ (վերջիններիս տեղադրությունը որոշակի է), իսկ ցուցակում հիշյալ 2 գյուղերի անունների միջեւ նշված են միայն Փուլ եւ Եզնագոմեր գյուղերը: Մեր խորին համոզմամբ սրանցից վերջինն է, որ համապատասխանում է Ղարաքեշիշին:

Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 127:

Այդ են վկայում նաեւ հետեւյալ փաստերը։ Նախ՝ ներկայիս Ղարաքեշիշ-Լենինքյանդը շրջանի ամենաբազմամարդ գյուղը լինելով հանդերձ, գոյացել է ակնհայտորեն նաեւ միջնադարում բազմամարդ գյուղի ավերակների տեղում, իսկ հիշյալ ցուցակում` Եզնագոմերը Տաթեւի վանքին առավելագույն պտղահարկ մուծող (6700 միավոր) գյուղն էր, որն ինքնին գյուղի բազմամարդության վկայությունն է: Բացի այդ, հենց գյուղի անվանումն իսկ անուղղակի կերպով օգնում է խնդրի պարզաբանմանը: Կարծում ենք, պատահական չէ եւ տրամաբանական է, որ ողջ գավառի մեջ ալպիական արոտավայրերի ամենալայնարձակ դաշտերով շրջապատված, բարձրլեռնային (ուր բնականաբար հատկապես անասնապահությունն էր զարգացած) մի գյուղ` Եգնագոմեր կոչվեր:

Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 127:

Տեսակը Լուսանկար
Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Աղբյուրը Սեւ-սպիտակ նեգատիվ

Անվանում	Հիշ. ժամանակը	Ստուգաբանություն
Ղարաքեշիշ
Լենինքյանդ