Եկեղեցի :: ԱՐՑԱԽԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Եկեղեցի 17 դ․

ԼՂՀ / Քարվաճառ / Երիցուշեն

Տեղադրություն

Գտնվում է Երիցուշենի վերին ծայրում, Գորտագարակ լճից սկիգբ առնող վտակի աջ ափին:

Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 42:

Ճարտարապետություն

Ցայսօր կիսավեր դրությամբ պահպանվում է միանավ թաղածածկ հորինվածքով եկեղեցին (արտաքին չափերն են 14,2x7,6 մ): Վերջինիս երկթեք ծածկի տակ առնված տանիքը ներքուստ պահում են երկու զույգ որմնասյուներին հենված թաղակիր կամարները: Խորանի երկու կողմերում կան ավանդատներ: Միակ մուտքը հարավային ճակատից է: Կառուցված է կրաշաղախով, անմշակ քարով, բացառությամբ՝ թաղակիր կամարների, որոնք իրականացված են սրբատաշ քարերից: Շինության պատերը ներսից ամբողջապես սվաղված են եղել, բայց սվաղն այժմ մեծ մասամբ քայքայված ու թափված է: Ուշագրավ են եկեղեցու որմերում ագուցված երեք խաչքարերը: Դրանցից երկուսը՝ գեղաքանդակ, մեծաչափ ու նույնաոճ խաչքարեր են, հավանաբար միեւնույն քանդակագործի ձեռքի աշխատանք: Երկու խաչքարերը ներքուստ ագուցված են եկեղեցու հյուսիսային եւ հարավային պատերի մեջ, ավանդատների մուտքերի մոտ: Հյուսիսային պատի մեջ, ինչպես նաեւ նրա մոտ՝ որմնասյան հարավահայաց երեսին ագուցված խաչքարերն արձանագիր են եւ բարեբախտաբար նաեւ թվագրված:

Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 42-43: Այս եկեղեցու գոյության մասին տեղեկացել եմ մաթեմատիկոս Վոլողյա Հարությունյանից, որը դեռեւս 1986-ին եղել էր հնավայրում, իսկ 1987-ին ինձ եւս հնավայր առաջնոպեց։

Նկարագրություն
17 դ․

Բուն եկեղեցին՝ կարելի է վերագրել XVII դարին: Ասել կուզի՝ Երիցուշենում հայ կյանքը շարունակվել է առնվազն XII դարից մինչեւ XVIII դարի կեսերը:

Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 44:

Տեսակը Չափագրություն
Տեսքը արտաքին
Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Աղբյուրը Գծագիր

Հատակագիծ

Տեսակը Չափագրություն
Տեսքը արտաքին
Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Աղբյուրը Գծագիր

Կտրվածք