Սբ. Մինաս Եկեղեցի :: ԱՐՑԱԽԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Սբ. Մինաս Եկեղեցի 1860 թ․

ԼՂՀ / Շահումյան / Նորշեն

Տեղադրություն

Գտնվում էր գյուղամիջում:

Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 181:

Պատմություն

Վավերագրերում առանձնապես հաճախակի հիշվում է՝ սկսած 1841 թ.-ից:

Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 56, ց. 1, գ. 305, թ. 47:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 181:

Սբ. Մինաս անվամբ վկայվել է նաև 1880 թ.: Հիշվում է 1893 թ.:

Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 56Պ, ց. 18, գ. 33:
Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 56, ց. 1, գ. 8889, թ. 191:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 181:

Ճարտարապետություն

Միանավ, քարաշեն, փայտածածկ շինություն էր (արտաքին չափերն են՝ 15,23 x 6,93 մ): Մուտքը բացված է հյուսիսային ճակատից: Նույն կողմից բացված լուսամուտից ցած՝ ներքուստ ագուցված սրբատաշ քարին, փորագրված է 1860 թ. նվիրատվական արձանագրություն, որում հիշվում են Գյուլիստան գավառի Մելիք-Բեգլարյան իշխանական տան վերջին ներկայացուցիչներից Աբով բեկն ու որդիները:

Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 181:

Պատմություն

Խորհրդային տարիներին եկեղեցին վերածվել էր պահեստի (1987 թ. գյուղական խանութի պահեստն էր). «Մանասին Շենը ոչ մեծ, բայց գեղեցիկ եկեղեցի ուներ: Խորհրդային առաջին իշխանավորները փակեցին այն, բայց գոնե ժողովուրդը չթողեց, որ քանդեն. դարձրին կոլտնտեսության պահեստ: Արցախյան շարժումն սկսվելուց հետո եկեղեցին ազատեցին, մաքրեցին, կարգի բերեցին: Բարեկարգման ժամանակ հատակի փտած տախտակների տակ երևացին գեղեցիկ խաչքարեր. հավանաբար գյուղի քահանան էր դրանք թաքցրել տախտակների տակ 1920-ական թվականներին, որպեսզի բոլշևիկները չջարդեն: Ուշագրավ է, որ 1990-1992 թթ. ռմբակոծությունների ժամանակ շրջակա բոլոր տները վնասվեցին, իսկ եկեղեցուն ոչ մի արկ չկպավ»:

Ղահրամանյան Կ., Օջախի գիրք. հողը կանչում է, հ. Բ, Երևան, 2005, էջ 346-347:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 183:

Արձանագրություն, Հայերեն, Փորագիր, Նվիրատվական 1860 թ․

Ներքուստ ագուցված սրբատաշ քարին, փորագրված է 1860 թ. նվիրատվական արձանագրություն, որում հիշվում են Գյուլիստան գավառի Մելիք-Բեգլարյան իշխանական տան վերջին ներկայացուցիչներից Աբով բեկն ու որդիները.

Յայս յիշատակ վէմայ քար հնծայեցաւ | ի ս(ուր)բ Մինաս եկ(ե)ղէցին Թիփլիզու քաղաքէցի Փարղուզաթի | դուսդր Բարբարէ՝ կին | Ապօվ բէկն եւ որթիք նորայ Գիգլի | ... Մէլիք Ուսուբօվ. 1860 ամ:

Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 183:

Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Տարեթիվ 1987 թ․

Նվիրատվական արձանագրությամբ քար (1860 թ.)՝ ագուցված եկեղեցու ներսում՝ հյուսիսային որմի մեջ

Ուղղությունը ⇖ Հյուսիս-արևմուտքից
Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Տարեթիվ 1987 թ․

Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Տարեթիվ 1987 թ․

Տեսակը Չափագրություն
Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Տարեթիվ 1987 թ․