Գարդման Վանք :: ԱՐՑԱԽԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Գարդման Վանք

Ադրբեջան / Հյուսիսային Արցախ / Դաշկեսան / Գարդման

Պատմություն
5 դ․

Պատմական տեղեկություններից վաղագույնը վերաբերում է Ե դարի վերջերին, երբ «...այր մի Ակիթ, որ եկեալ ի տեղիդ ի Գարդմանայ վանաց»:

Ղազարայ Փարպեցւոյ Պատմութիւն Հայոց, Երևան, 1982, էջ 468:
Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երևան, 2004, էջ 204:

Վանքը հիշատակվում է Ամենայն հայոց Հովհաննես կաթողիկոսի (557-574)՝ «...Յոհանկայ Գարդմանայ եպիսկոպոսի...» և Եզր կաթողիկոսի (630-641) օրոք՝ «...Ստեփանոս Գարդմանայ եպիսկոպոս...»:

Մովսէս Կաղանկատուացի, Պատմութիւն Աղուանից Աշխարհի, քննական բնագիրը և ներածությունը` Վարագ Առաքելյանի, Երևան, 1983, էջ 122, 143:
Մելիքսեթ-Բեկ Լ. Մ., Վրաց աղբյուրները Հայաստանի եւ հայերի մասին, հ. Ա, Երեւան, 1934, էջ 45:
Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երևան, 2004, էջ 204:

Հայտնի էր իբրև եպիսկոպոսանիստ, որի առաջնորդներից 4-ը հետագայում օծվել են Աղվանից կաթողիկոս. «...յեպիսկոպոսութենէն Գարդմանայ...» էին Ներսես (689-706), Թեոդորոս (784-788), Գագիկ (947-958) և Պետրոս (971-987) կաթողիկոսները:

Մովսէս Կաղանկատուացի, Պատմութիւն Աղուանից Աշխարհի, քննական բնագիրը և ներածությունը` Վարագ Առաքելյանի, Երևան, 1983, էջ 293, 344,-347:
Կիրակոս Գանձակեցի, Պատմութիւն Հայոց, աշխատասիրությամբ` Կ. Մելիք-Օհանջանյանի, Երևան, 1961, էջ 198-199:
Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երևան, 2004, էջ 204:

Հետագա դարերում մատենագիր աղբյուրները Գարդման վանքի մասին լռում են, որը, հավանաբար, հետևանք էր վերջինիս ավերման: